“Er zijn twee soorten mensen. Zij die geloven in het lot en zij die geloven in het toeval. En dan hebt ge mij. Ik geloof in niets meer. En mocht ik dat wel nog doen, dan zou ik het toch niet geloven.”
synopsis
Wanneer de stad geteisterd wordt door een reeks raadselachtige moorden, krijgt Jacques Decaey, ooit een getalenteerd rechercheur, van zijn voormalige hoofdcommissaris het verzoek om Eduardo Almeida, het ongenaakbare brein achter die moorden, discreet uit de weg te ruimen. Decaey weigert. Hij heeft zijn eigen problemen. Tot die problemen zich plots beginnen te vermengen met die van de stad.
De man van glas die immer barst is de zevende theatertekst van Yannick Van Puymbroeck, de eerste waarvan een boekuitgave verschijnt. Het stuk verhaalt de lotgevallen van Jacques Decaey, een door het leven getekende privédetective. In de traditie van de klassieke film noir beweegt Decaey zich in een wereld van cynisme, egocentrisme en existentiële twijfel. Een wereld waarin elk woord net zoveel waard is als een leugen.
